رفتار خودشیفته
خودشیفتگی به صورت یک مولفه ی رفتاری ممکن است در بعضی از افراد وجود داشته باشد اما وجود اختلال شخصیت خودشیفته داستان پر ماجرایی است که می تواند زندگی تان را به ویرانی بکشد.
تصور کنید با فردی در ارتباط هستید که دایما از خودش تعریف می کند، خود را از دیگران برتر و بزرگتر می بیند، توقع دارد تمامی نیازهایش را ببینید و به آن ها پاسخ دهید اما در عوض آن کوچک ترین همدلی نشان نمی دهد.
او نیازهای اساسی شما را متوجه نمی شود و حتی در صورتی که آن ها را بفهمد، ممکن است از کنارشان با بی توجهی عبور کند.
جهنم ارتباط با یک فرد خودشیفته به گونه ی وصف ناپذیری سوزان است.
او ممکن است رفتارهای عاشقانه ی شما را نادیده بگیرد و وقتی به یادآوری خوبی های گذشته می پردازید اینطور پاسخ دهد که ” اینا که وظیفه ت بوده!”
فقدان همدلی و بی تفاوتی خود شیفته ها به نیازهای جسمی و روانی شما می تواند روابط جنسی، اجتماعی و بین فردی تان را تحت تاثیر قرار دهد و در یک کلمه آرزوی تمام شدن این رابطه بزرگ ترین خواسته ی زندگی تان شود.
5 توصیه برای صرف کردن بخش زیادی از زمان خود در کشور خارجی
0 دیدگاه
/
خرداد ۴, ۱۳۹۸
ادامه مطلب .
علایم اختلال شخصیت خودشیفته چیست؟
چطور می توانیم متوجه شویم که طرف مقابل مان شخصیتی نارسیستیک و خودشیفته است یا خیر؟
پاسخ این سوال می تواند برای افرادی که در آستانه ی ازدواج هستند بسیار حیاتی باشد و برای گروه های دیگر نیز آگاهی هایی در زمینه ی نحوه ی رفتار با خودشیفته ها ایجاد کند.
۱) خود برزگ بینی افراطی
۲) خیال پردازی دایم در مورد ایده آل هایی در عشق، زیبایی، موفقیت و قدرت و هوش
۳) باور به خاص و منحصر به فرد بودن و اینکه تنها افراد خاصی قادر به درک او و لایق برقراری ارتباط با او هستند.
۴) فقدان همدلی و بی توجهی مدام به خواسته های دیگران
۵) نگاه از بالا به پایین و رفتار تکبر آمیز
۶) سوء استفاده از دیگران برای رسیدن به اهداف خود
۷) وابستگی افراطی به تعریف و تمجید شدن
در صورتی که فرد حداقل ۵ مورد از علایم زیر را از اواخر دوران نوجوانی و قبل از ورود به بزرگسالی داشته باشد و این علایم تا زمان حال استمرار داشته باشند، می توانید مطمین شوید که با فردی نارسیست در ارتباط هستید.
خودشیفتگی مشاورانه
مشاورانه
مشاوره خانواده
مشاوره ازدواج
مشاوره تلفنی
مشاوره آنلاین
تست روانشناسی
مشاوره روانشناسی
مشاوره جنسی
اختلال روانی
استخدام روانشناس و روانسنج
آیا ریشه شناسی خودشیفتگی اهمیتی دارد؟
اگرچه در مورد شمار زیادی از بیماری های جسمی، علت شناسی باری مراجعین مهم تلقی نمی شود اما در خصوص بیماری های روانی، آگاهی نست به علل اختلال، می تواند بسیار کمک کننده باشد.
این آگاهی فراهم کننده ی اطلاعات مفیدی در خصوص نحوه ی ارتباط موثر با افراد نارسیست است و می توند به بهبود روابط کمک کند.
به طور کلی بررسی گذشته ی بیماران مبتلا به خودشیفتگی نشان می دهد که آن هاغالبا والدینی بسیار طرد کننده و غیر پذیرا و یا بیش از حد حمایت کننده داشته اند.
کودکانی که به صورت مستمر و مداوم مورد بی مهری، غفلت و بدرفتاری قرار گرفته اند و خوبی های شان دیده نشده، با احتمال بسیار بالا به شخصیت های خودشیفته تبدیل می شوند.
در سوی دیگر طیف، محبت و حمایت بیش ازحد و بازخوردهای مثبت غیرواقعی به کودکان نیز باعث می شود تا آن ها دیدگاه غیر واقعی در مورد خود را پرورش دهند و به افراد خودشیفته بدل شوند.
با این حساب می تواند گفت شیوه های جدید تربیتی و استفاده ی افراطی از آن ها نیز می تواند نسل های آتی را با خطر خودشیفتگی بالایی مواجه کند.
مشاوره روانشناسی
آیا رابطه با فرد خودشیفته را ادامه دهم؟
در نگاه اول ممکن است ارتباط با فردی خودشیفته بسیار جذاب باشد.
او به خودش بسیار اهمیت می دهد، با اعتماد به نفس به نظر می رسد، در مورد توانایی هایش صحبت می کند و ایده آل هایی زیادی برای شروع رابطه ارایه می دهد.
ممکن است احساس اینکه فردی ایده آل هستید که او از بین تعداد زیادی از افراد انتخاب تان کرده است، باعث شود تا به خودتان ببالید و از شروع این رابطه هیجان زده شوید.
اما لازم است بدانید که خودشیفته ها معمولا افراد با عزت نفس پایین را به حریم خود وارد می کنند.
آن ها طعمه های مناسب خود را به راحتی انتخاب می کنند و به این سادگی ها دست از سرشان برنخواهند داشت.
ادامه ی رابطه با چنین فردی می تواند شما را به این نتیجه برساند که در پشت نقاب قدرتمندی و توانایی های او، شخصیتی شکننده، ضعیف و فاقد اعتماد به نفس قرار گرفته است.
به همین دلیل است که خودشیفته ها تمایل زیادی به تایید و تشویق دارند و از انتقاد بیزارند.
در صورتی که علایم خودشیفتگی را در طرف مقابل تان مشاهده کردید، لازم است تا هرچه سریع تربه مشاور یا روانشناس مراجعه کنید تا از طریق بررسی های دقیق تر، تشخیص نهایی اختلال محرز شود.
در صورت تایید وجود اختلال، رابطه تان را با آن فرد قطع کنید و به دنبال بهبود و بازیابی سلامت روانی تان باشید.
اما در صورتی که فرد مبتلا به اختلال خودشیفتگی همسر فعلی تان، همکارتان، مدیرتان و یا یکی از دوستان صمیمی تان است بهتر است در برقراری رابطه با او نکات زیر را رعایت کنید:
• به نیاز طرف مقابل تان در مورد تایید و تحسین توجه مداوم داشته باشید.
توجه داشته باشید که احتمال تغییر در رفتارهای طرف مقابل تان بسیار کم است.
بنابراین می توانید از طریق رفتارهای احترام آمیز، رابطه تان را با او بهبود دهید.
جالب است بدانید که مدیران، دوستان و یا همسران خودشیفته، فردی را ترجیح می دهند که دایما آن ها را تایید می کند و چنین فردی برای شان از یک فرد عاشق پیشه و یا کارمند اهل عمل، به مراتب جذاب تر است.
چگونه با یک خودشیفته رفتار کنیم؟
• انتقادتان را به صورت پیشنهاد مطرح کنید و مستقیما به او حمله نکنید.
• نسبت به فقدان توانایی او برای همدلی آگاه باشید و رنجیده خاطر نشوید.
• نقش والد کمال گرای شان را ایفا نکنید.
خودشیفته هایی که خاطرات بسیار تلخی از والدین سخت گیر، سرد و بی مهرشان دارند، به شدت از مواجهه با افرادی که تداعی کننده ی والد باشند، بیزارند.
بنابراین بهتر است مراقب باشید تا نقش والد را برای شان ایفا نکنید.
• ویژگی های خوب او را بزرگ نمایی و تشویق کنید.
• با او م کنید.
• به او شخصیت دهید.
آیا اختلال خودشیفتگی قابل درمان است؟
اگرچه مصرف دارو و روان درمانی می تواند تاثیر اندکی بر کنترل علایم اختلالات شخصیتی داشته باشد، اما از آنجا که خودشیفته ها با دیدگاهی حق به جانب و تدافعی نسبت به مسایل برخورد می کنند.
احتمال مراجعه ی آن ها به مشاور و یا روانشناس بسیار کم است و رعایت نکات رفتاری ذکر شده می تواند بسیار مفیدتر باشد.
منبع :خ
دانستنی های جامع خود ارضایی کودکان و نوجوانان و روش های درمان آن
مطالعه با تمرکز حواس به روش گشتالتی
ادامه ی ارتباط با محبوب چسبنده و نامزد وابسته